Weer op pad

Na een lange radiostilte is het tijd voor een nieuw verhaal. Inmiddels is 2024 al bijna een week oud en wens ik iedereen een fantastisch goed jaar vanuit Olhão.

De feestdagen verliepen niet zoals bedacht, want velen op de camping, inclusief zoon, schoondochter, Gilles en ik werd kerstnacht ziek. ‘s Morgens hadden we nog inkopen bij een supermarkt gedaan en naast allerlei lekkers gelukkig veel drinkwater ingekocht omdat we uitgebreid zouden gaan koken, maar pas 3 dagen later kwam ik weer bij mijn positieven en wilde ik voorzichtig weer wat eten.  O o o, wat is een camper klein als jij en je hond ziek zijn…. De wanden kwamen op me af. Ik keek in de spiegel en schrok me rot. Afvallen is niet erg, maar de rimpels die je daarbij cadeau krijgt, vind ik minder. Ook dat lange haar was ik beu, want tijdens het draaien en woelen ging ik steeds op mijn haar liggen en bovendien is het onderweg lastig om dat hele lange haar schoon en uit de klit te houden en eigenlijk vind ik mezelf er inmiddels te oud voor. Op 30 december kon ik weer goed op mijn benen staan en heb ik er 40 cm afgeknipt. Misschien wordt het nog korter, maar daar moet ik even over nadenken.

Oudejaarsavond waren we weer aardig opgeknapt en zijn we in Monchique naar een Frans circus gegaan. Dat treedt er elk jaar op en het publiek was een leuke mix van locals, vakantiehuisbewoners en toeristen uit alle landen van Europa. Er traden dit jaar alleen jongleurs op die verfijnde, kunstzinnige acts opvoerden. Eerst elk apart binnen en buiten en later samen in de piste. Ze werden begeleid door een fantastische eenvrouwsband, die alle acts begeleidde met een ritmebox aangevuld met zang, rapp, spoken word, trompet, en nog veel meer: Fantastisch! Naderhand waren er hapjes en drankjes te koop en stonden overal vuurbakken. Ik heb er erg van genoten. 
 

En toen ging het leven gewoon weer verder en wilde ik ook verder. Ik vond de omgeving saai worden, schoondochter ging weer aan het werk en zoon aan de studie en ik ruimde op, poetste de ‘ziekenkamer’ schoon en ook de buitenkant van de camper, laadde mijn fiets op, liet overbodige spullen achter en vertrok.

Eerst maar eens naar de zee. Er was een verlopen camperplaats in Alvor, een populair visserplaatsje met uitgaanscultuur naast Portimão waarvandaan ik met Gilles zo het strand opliep. Op blote voeten door het water en het rulle zand, heerlijk! ‘s Avonds werd ik opgehaald door ‘de kinderen’ en hebben we met zijn drieën lekker gegeten bij Namasté, inderdaad een Indiaas eethuis. Daar stikt het hier van! Een schril contrast met het traditionele gezonde Portugese eten dat ik wel lekker, maar eentonig en flauw vind.

We herhaalden de strandgang de volgende morgen, maar ‘s middags begon het te regenen en veranderde de plek in een modderpoel. Het begon steeds opnieuw en kletterde op de camper. Toen het de volgende morgen droog was, hebben Gilles en ik voor het eerst een grote wandeling gemaakt. Ik ben blij dat dat weer lukt! Er zijn beschermde zoutwatermoerassen tussen het strand, de riviermonding en de haven waar je via vlonders prachtig kunt lopen. Het was zacht en rustig weer, alhoewel het in de verte wat grijs was. Zo ongeveer halverwege begon het onverwacht zachtjes te regenen en tegen de tijd dat we terugwaren, waren we door en door nat. Tja, drogen, opwarmen en wachten dus, maar dat ben ik gauw beu als ik alleen binnen in een camper kan zitten omdat je in een waterveld staat!

Dus vertrokken we weer. Er waren klusjes te doen, want Gilles medicijnen waren bijna op en er waren wat mankementjes aan de camper. Bovendien wilde ik o.a linzen en gedroogde kokosmelkpoeder en kruiden kopen bij een Indiase supermarkt. Die lag naast een tankstation en dierenwinkel met dierenarts , dus dat kwam goed uit. Ik word steeds handiger en brutaler met die grote logge camper! Geen parkeerplaats beschikbaar o, maar hier kan hij ook wel even staan, wat zegt u meneer? Kan u er niet door? Even wachten hoor, ik zet hem zo weg :-)) moet het nu? Oké, ik draai hem opzij… meneer van de winkel, mag hij hier voor de ingang? Ik moet ook nog even bij de dierenarts zijn.

Na drie dierenartsen gaf ik het op en reed via een mooie route verder naar Loulé, waar een Camperservice zou zijn. Ik kwam er op vrijdagmiddag, een half uur voor sluitingstijd aan en werd gewoon vriendelijk geholpen. Afgebroken afsluitdop van de watertank? Op voorraad. Kapot schuifgordijn van het dakraam vervangen? Ook gewoon op voorraad en zonder extra kosten gemonteerd. Het kan dus wel! 

Over een slaapplek had ik nog niet nagedacht, omdat ik niet wist waar ik zou eindigen. In Faro in de buurt van het vliegveld leek me niks, maar het werd bijna donker, dus moest ik opschieten.
Een vriendin had Olhão genoemd vanwege de leuke markt en de haven. Ik kwam er via een mooie route in het donker aan en ook hier was het een modderveld, maar de haven met boulevard maakt veel goed!

Vandaag was het heerlijk weer, de overdekte markthal was op loopafstand en op zaterdag is daaromheen ook een grote boerenmarkt: ik heb ervan genoten. De komende dagen zal ik veel gezond moeten koken, want hier zijn al voorjaarsgroenten te koop en ik kon niet kiezen: radijsjes, venkel, bosui, tuinbonen, koolrabi, spruitjes, worteltjes enz enz. Er was ook een apotheek tussen de winkeltjes en tot mijn verbazing konden zij wél de medicijnen voor Gilles bestellen. Gelukkig maar! Ik was al bang dat ik ze uit Nederland zou moeten laten opsturen.
Ze zijn er maandag of dinsdag, maar ik vind het hier heerlijk, dus dat komt wel goed. 
Ik eindigde in de late middagzon met een breiwerk op een bankje aan de haven, tot Gilles irritant ging doen omdat het volgens hem etenstijd was…