Afscheid van Siena en op weg naar Abazzia di Monte Oliveto Maggiore

Inmiddels ben ik in Zepponami, Montefiascone, Lazio aangekomen. Hier logeer ik bij mijn vrienden Wilma en René. Raar hoor, een echt huis met een badkamer net zo groot als mijn hele camper. Maar voor ik hier aankwam, heb ik nog veel moois gezien. Allereerst moest ik de Kathedraal nog bezoeken voor ik uit het prachtige Siena vertrok, de Duoma di Siena. Zo gezegd zo gedaan. Gilles mocht op de camper passen en ik vertrok zaterdagmorgen al vroeg bergopwaarts.

In de 13e eeuw is de bouw van de kathedraaler begonnen en dat heeft twee eeuwen geduurd. Het doel was om te imponeren. Nou dat is gelukt! Ik kon het verschil met de kort daarvoor bezochte kathedraal van Lucca goed zien. De laatste is Romaans, bedacht en gebouwd in een tijd van architectonische uitdagingen en ontwikkelingen, waarbij nog wel eens wat mis ging, maar de sfeer en intentie zijn nog steeds voelbaar.

In de Duoma di Siena daarentegen regeert de gotiek. Goed te zien is dat de bouwkunde inmiddels veel verder ontwikkeld was. De pilaren van de kathedraal lopen uit in imponerende gewelven, zijn gestreept en bestaan uit lagen zwart en wit marmer. Dat samen met de vloer die volledig uit mozaieken bestaat, is deze kerk de rijkste die ik tot nu toe gezien heb. Prachtige schilderijen, bronzen beelden en beeldhouwwerk van hout, steen en marmer, beschilderde plafonds, het kan niet op! Bernini, Pisano, Donatello en Michelangelo zijn een paar van de beroemde kunstenaars die aan de pracht en praal hebben meegewerkt. Het is ondoenlijk om alle bijzonderheden van de Kathedraal te noemen, maar de marmeren mozaiekvloeren met 56 taferelen zijn echt ongelofelijk mooi gemaakt; tussen de eindeloze grafische motieven zijn prachtige taferelen afgebeeld zoals de kindermoord van Betlehem. 

Het mooiste van de kathedraal vond ik de bibliotheek, de Libreria Piccolomini, waarvan de wanden en het plafond helemaal beschilderd zijn met fresco’s van taferelen uit het leven van paus Pius II voor wie de bibliotheek in 1495 gebouwd is. Rondom tegen de wanden zijn grote, rijk versierde 15e eeuwse boeken tentoongesteld, waaronder prachtige verluchte gezangenboeken met miniaturen die zo helder en kleurig zijn alsof ze gisteren gemaakt zijn.

Het indrukwekkendste tenslotte vond ik de Crypte die 700 jaar verborgen is geweest en bij toeval in 2001 bij restauratiewerkzaamheden ontdekt werd. De potpourie van oude kerkmuren met bogen en nissen geven een mooi beeld van lang vervlogen tijden.  En de icoonachtige al seco beschilderingen van bijbelse verhalen -deze techniek lijkt op fresco,  maar er wordt op de droge kalkmuur geschilderd waardoor de schildering erop ligt- vond ik ontroerend mooi.

Na al dit moois ben ik vertrokken naar de Abazzia di Monte Oliveto Maggiore via de oude route van Florence naar Roma, de Via Cassia, vanaf Siena 69 km rechtdoor naar Montefiascone en Zepponami, door dorpjes heen en rond heuvels, over smalle stukken en bijna-snelwegen, met en zonder kapot wegdek en belijning, maar blijkbaar leiden in Italië alle wegen inderdaad naar Rome, dus hoefde ik alleen de weg maar te volgen. Rineke had deze abdij getipt en de prachtige streek waar hij inligt: Le Crete Sinesi. Zo’n landschap heb ik nog nooit gezien! Het leek of reuzenvrachtauto’s overal hoopjes heuvel hadden gestort: een landschap van korte, ronde, hoge heuvels. Heel bijzonder om doorheen te rijden.

Halverwege heb ik de prachtige abdij bezocht en nog ergens overnacht en nog iets beleefd voor ik mijn camperreis even in de pauzestand zette in Zepponami. Dus dit verhaal is nog niet af.