Op weg naar Valencia via Sagunto

Eindelijk is het gelukt. Na de hele reis grote steden gemeden te hebben, ben ik in er nu toch in één: In Valencia sta ik zomaar ergens op een parking midden in de stad bij scholen en sportvelden. Mijn eerste reactie was zoals meestal: “help, te druk, teveel van alles, waar kan ik weg, ik wil dit niet”, maar door deze reis heb ik geleerd niet meer door te rijden, maar me er overheen te zetten en erop te vertrouwen dat het goedkomt en de moeite waard is. 

Inmiddels hebben Gilles en ik al een rondje gefiets en gezien hoe groot en modern deze stad is. Enthousiast en overmoedig door de aanwezige fietspaden en vooral door de afwezige, heb ik het gepresteerd om alles te zien, behalve het oude centrum waar ik naar op weg was. Zomaar op vierbaanswegen-zonder-fietspaden door de stad rijden blijft eng en de navigatie van Apple en ik begrijpen elkaar nog steeds niet. Het helpt ook niet, dat er geen fietsroutes op beschikbaar zijn. Tip voor als je een vreemde stad bezoekt: Onthoud je parkeerplaats. Dat scheelt stress en kilometers…. Uiteindelijk ben ik toch met behulp van navigatie- die van google, op mijn tablet- in het donker teruggefiets naar de enige plek die ik had onthouden: De Ciudad de las Artes y las Ciencias. Niet dat ik de naam wist, maar de prachtige futuristische architectuur stond op mijn netvlies gebrand, dus vond ik het na even zoeken. Via de al even mooie Puente de L’Assut d’Or kon ik de weg terug naar mijn camper vinden en uitademen. Pfff. Morgen in de herkansing. 

Ik loop een beetje achter de feiten aan, waardoor ik nog niks verteld heb over Sagunto, of Sagunt, zoals de inwoners zelf zeggen, terwijl ik daar toch een mooie dag doorbracht! 
Het is een heel oud stadje dat al voor de jaartelling bestond, met veel overblijfselen uit de Romeinse en Iberische tijd. Romeinen, Moren, Iberiërs, Visigoten en Carthagers hebben er gewoond. Het ontstond uit de vestingstad Saguntum, die door Hannibal na een beleg van 8 maanden vernietigd werd in 218 voor Christus. Dit leidde tot de tweede Punische oorlog. Na 4 jaar heroverden de Romeinen de stad en maakten er een belangrijke vesting van. Er kwam een enorm fort dat de hele berg vulde met een muur er omheen. De omtrek is een paar km. Toen ik op het ‘kasteel’ rondliep, zag ik hoe strategisch de plek is, omdat je daar de hele omgeving én de zee kunt overzien, terwijl de steile berg onmogelijk ongezien te naderen is.  

Deze plek wordt al heel lang bewoond. Aan de voet van de berg ligt het oude voormalige Joodse wijkje, vol kleine witte huisjes in smalle, steile straatjes. Nog geen 60 jaar geleden zijn bij opgravingen heel veel Joodse graven in grotten aan de voet van de berg blootgelegd. Het is onduidelijk uit welke tijd ze stammen, maar er wordt vermoed dat het de oudste gevonden resten van Joodse bewoning in Europa zijn. Tussen het wijkje en de voet van de berg ligt het amphitheater. Tot de dag van vandaag wordt het gebruikt voor voorstellingen en optredens. De oude trappen zijn bruikbaar gemaakt door er met moderne materialen nieuwe trappen overheen te bouwen, dezelfde aanpak is ook bij de gebouwen eromheen gebruikt, maar door het contrast zijn de oude delen zijn goed zichtbaar. Toen ik er rondliep werd alles opgetuigd met kerstgroen en rode doeken voor een optreden of iets anders, wat kwam ik niet achter.

Op het fort zelf is het een ratjetoe van overblijfselen en stijlen. Het meeste is Romeins, zoals de resten van het forum en een heel oude tempel, van waterkanaaltjes en eindeloos veel stukken van zuilen, bekkens, kapitelen andere rondslingerende restanten. De mooiste zijn in een speciaal daarvoor ingerichte zaal te zien. Doordat het fort eeuwen lang gebruikt is, zijn er ook overal resten te zien van afgesleten trappen en trappetjes, fundamenten en muurtjes van bijvoorbeeld middeleeuwse woningen, poorten, schuren, een adelijk slot enz enz. Ik heb het niet eens helemaal kunnen bekijken, het was té veel.

Naar beneden ging een stuk makkelijker en sneller dan omhoog en ik liep een leuk pleintje op naast het historisch museum dat ik niet meer bezocht heb, omdat mijn hoofd vol was van indrukken en beelden. Om nog een beetje na te genieten heb ik de toerist uitgehangen en op het pleintje in het zonnetje van een dagmenuutje en een biertje zitten genieten, voor ik terugliep naar mijn camper en mijn verontwaardigde in de steek gelaten hondje.

Nadat ik vanmorgen de fijne camping waar ik 2 dagen was verliet en voor ik naar Valencia reed, heb ik mijn zoektocht naar een werkende tv opnieuw langs 3 plekken voortgezet. Bij de laatste zaak met ook wat campingaccessoires was ik er helemaal klaar mee en heb ik geheel tegen mijn gewoonte in de enige aanwezige tv met dvd-speler gekocht zonder zelfs maar te vragen wat-tie-moest-kosten……. Morgen pak ik hem uit, want nu heb ik geen puf meer, maar dat komt vast goed. Ik ben blij dat ik dit hoofdstuk af kan sluiten tot ik in Nederland bij de camperdealer verhaal kan halen.  Deze tv kan ik met een speciale plug in de 12- voltuitgang steken of als ik op elektriciteit aangesloten ben gewoon met een stekker in het stopcontact. Tv kijken zal niet lukken, maar thuisbioscoopje spelen met een dvd’tje in de camper wel. 

Allemaal ¡Feliz Navidad y un Feliz Año Nuevo! En groetjes