Toscane op zijn mooist

Lucca lukte dus niet goed. Voor ik vertrok heb ik nog een laatste poging gedaan. Een fietsenmaker gevonden die gewoon de verkeerd erin gezette spaak en versnellingskabel opnieuw, maar nu juist monteerde, de inmiddels lekke band plakte en hier en daar iets vaster of losser draaide, zodat de fiets weer heerlijk rijdt! En dat alles in een uurtje…. Hetkanwel 🤣

In dat uurtje ben ik natgeregend terwijl ik naar een van de musea van Lucca liep dat ik de dag ervoor wilde bezoeken; nl het museum van de Kathedraal, wat dus dicht bleek: alleen geopend van vrijdag tot maandag en het was inmiddels dinsdag en tot vrijdag blijven was geen optie. -Ik moet nodig iets aan mijn Italiaans doen, zodat ik minder info mis!- Normaal ga je goed voorbereid op pad en plan je een en ander en lees je je in, maar omdat ik dit vooral als reis naar mezelf zie en niet als vakantie en per dag beslis waar ik naartoe ga, mis ik nogal eens wat. Dus laat ik me verrassen: Dan maar weer een kerk: de ernaast gelegen Romaanse Kathedraal van Sint Martinus zelf. En daar heb ik geen spijt van! Op de foto’s kun je een deel van het moois zien. Het verfijnde gotische marmeren beeldhouwwerk en de werkelijk fantastisch mooie mozaieken maakten het bezoek meer dan de moeite waard. 
 

Terug bij de camper bleek ik niet op de parkeerplaats te kunnen blijven staan, omdat er de volgende dag markt was. Bovendien bleef het maar regenen en had ik geen zin in nog meer natte spullen, dus besloot ik te vertrekken. Ik liet eerst Gilles uit, met paraplu ditmaal, en vervolgens nam ik allerlei onhandige besluiten die ertoe leidden dat ik na een bloedstollende tocht over natte onverlichte bergwegen - merendeels zonder belijning -, in het donker ergens voor een dichte poort arriveerde. Toen ik de slecht Engels sprekende eigenaar van de vermeende agricamping belde, bleek ik na 3 gesprekken voor de verkeerde op afstand bedienbare poort te staan…. Hij kwam dus zelf en behoorlijk geïrriteerd wees hij waar ik staan moest op de verder lege camping en liet me het verder uitzoeken. Voor mij was de dag wel klaar, dus zocht ik eerst met een zaklamp waar het toiletgebouw was en maakte voor ik ging slapen nog wat te eten voor Gilles en mezelf.

Toen ik wakker werd, was de verrassing groot! De zon scheen en ik bleek op het mooiste plekje van Toscane te staan. Kunst bekijken in Siena? Dat kan wel even wachten. Het is inmiddels donderdag en ik plak er een derde nacht aan vast. De zon schijnt nog steeds en ik schrijf in de warme zon in een zomerjurkje op blote voeten. Genieten!!