Nog even over Saint-Raphaël

11 november 2021 - Saint-Raphaël, Frankrijk

Inmiddels ben ik in Latte, Ventimiglia, Italië en zit ik op een kiezelstrandje te schrijven en te kijken naar een paar surfers terwijl Gilles lekker rondstruint.

Ik kijk nog even terug op mijn verblijf bij de haven van Saint-Raphaël, waar ik helaas niet langer dan twee nachtjes mocht blijven. Wat voelde ik me daar heerlijk! Ik realiseer me dat ik me eigenlijk altijd goed voel bij water en boten in de buurt. De sfeer in zo’n jachthaven lijkt wel wat op het vrije en vrijblijvende camperleven. Ieder doet zijn ding, is vriendelijk en laat elk zijn gang gaan, veel mentale ruimte dus, waarbij ik gedij. Nadat ik lang geleden een paar keer op de Waddenzee gezeild had, miste ik thuis de wijdsheid van het water en wist ik het zeker: “In mijn volgende leven word ik kapitein”.

Saint-Raphaël is behalve een moderne jachthaven en toeristenplaats ook heel oud. Omdat ik iets met de naam Raphaël of Rafaël heb - ik wilde mijn zoon zo noemen, maar dat vond zijn vader te buitensporig- ging ik op zoek naar een bijbehorende kerk of zoiets. Er bleek tussen alle nieuwbouw niet alleen een romaanse kerk te zijn die aan hem gewijd is, maar ook een archeologisch museum, gevestigd in oud, 12e eeuws gebouw, destijds de pastorie van het nog oudere kerkje van Sant Raféu. Ik bezocht beide.

In het museum leerde ik dat deze streek aan de Middelandse zee altijd al bewoond is, zolang er mensachtigen bestaan. Van het Paleolithicum tot de IJzertijd zijn er resten gevonden: van Homo Érectus, Homo Neandertalensis en Homo Sapiens. Grotbewoning, Grotschilderingen, Menhirs, pijlpunten, ijzeren potten, noem het en het museum heeft het.

Het museum heeft ook heel veel Romeinse schatten uit de 1e eeuw. Die zijn vooral opgedoken of afkomstig uit onderwateropgravingen: ankers, enorme hoeveelheden amphoren, munten en zelfs kolommen. In het bijbehorende romaanse kerkje, dat bouwdelen van vele verschillende perioden bevat en indrukwekkend is in zijn eenvoud, zijn Crypten uit de Romeinse tijd  te zien. Ik voelde hoe oeroud de bewoning hier is. Generaties en generaties voor me geven me zowel een gevoel van nietigheid  als eeuwigheid.

Ik heb zelfs vierkante toren beklommen om de omgeving te bekijken. Dat kon, want het kerkje is gerestaureerd en de toren net als de Cryptes toegankelijk gemaakt.

De romaanse Basilique Notre Dame de la Victoire is een kerk die intensief gebruikt wordt. Je ziet er de verstreken eeuwen, maar het mooiste vond ik naast de gebrandschilderde ramen een prachtige oude plafondschildering van de Aartsengel Raphaël. 

Foto’s

12 Reacties

  1. Els:
    11 november 2021
    Lekker genieten. Wist niet dat je naar Italië wilde reizen
  2. Catalina:
    11 november 2021
    Hoi Els,
    Ik ga langzaam maar zeker naar mijn vriendin die in de buurt van Rome woont! En als ik het reizen dan nog niet beu ben, ga ik daarna waarschijnlijk naar Spanje
  3. Peter:
    11 november 2021
    Dat zijn flinke stappen! Ik dacht dat je wel even ging flaneren in Cannes en Monaco? Ben je niet nieuwsgierig naar de rest van Italië? Iedereen weet natuurlijk altijd goed wat een ander zou moeten doen, maar ik zou het onderste uit de laars willen halen….
  4. Catalina:
    11 november 2021
    Hoi Peter,
    Ik heb idd even overwogen om uit te stappen in St.Tropez, Cannes, Nice en Monaco😁🤣. Maar ja, in zulke drukke en volle plaatsen je camper parkeren is nog niet zo makkelijk en nergens campings open!!
    Overigens is sightseeing terwijl je er met een slakkegangetje doorrijdt ook niet verkeerd. Het rijreisverslag volgt nog.
    En Fréjus en Saint-Rafaël waren goede concurenten en hebben mijn voorkeur. Ik heb daar even overwogen om op de kade te gaan zitten met een duim omhoog, maar alleen (te) jonge mannen trotseerden het herfstweer. Helaas 😂
  5. Catalina:
    11 november 2021
    O ja, en wat het onderste uit de laars halen betreft: eigenlijk wil ik alles, maar wil ik dit jaar nog bij Wilma komen, moet ik kiesen. Voorlopig staan Pisa, Lucca, Florence en Toscane op de planning en misschien ook nog Siena. Groetjes!
  6. Catalina:
    11 november 2021
    Kiezen…..
  7. Ruud:
    12 november 2021
    Erg leuk om allemaal te lezen! Veel plezier, Catalina!
  8. Catalina:
    12 november 2021
    Hoi Ruud, leuk dat je de verhalen leest! Dank je en groetjes!
  9. Loek en els Van wijngaarden:
    12 november 2021
    Wij genieten ook van je reisverslagen fijn dat het allemaal goed gaat
  10. Catalina:
    12 november 2021
    Hoi Loek en Els,
    Ik had geen idee waar ik aan begon, maar vind het een hele mooie ervaring!
    Groetjes!
  11. Bea Van Hecke:
    14 november 2021
    Je beschrijving van de weg die je volgde kennen we goed, hebben we ook gedaan. Prachtig daar. Ook Carrara en het marmer is mooi daar. Lucca is te bewonderen, wij hebben dat vanuit Pisa gedaan, met de fiets. Succes met je mooie trip, Catalina, we genieten mee. Kom behouden terug! Groetjes.
  12. Catalina:
    14 november 2021
    Dank je! Het is prachtig! Ik ben net in Lucca aangekomen. Ik ben benieuwd… Groetjes!