Ça se passe comme ça

De veelbelovende plukboerderij waar ik een nacht op het parkeerveldje stond, heb ik niet gezien, omdat die op maandag tot 14.30 dicht was… Natuurlijk ging ik wachten, want ik was erg nieuwsgierig geworden nadat ik zondagavond drommen gezinnetjes met kruiwagens vol heerlijkheden langs had zien komen. Maar ja, ik stond er moederziel alleen en toen het om 11uur ook nog begon te regenen, besloot ik om toch maar naar Reims te rijden. Mooi weer voor een museumbezoekje!

Na veel rondjes Reims omdat mijn navigatie en ik elkaar niet goed begrepen, ben ik op mijn huidige locatie aangekomen. Netjes geregeld door de gemeente: Gratis een veilige camperplek met sanitaire loosplaats en water achter een slagboom in het centrum, naast een parkje voor Gilles: geweldig! 

Op naar de cultuur! Uhhh, het werd alleen de kathedraal van Reims, want ja, maandag hè? Gilles mocht op ons huisje passen en ik ging op pad, te voet, want dichtbij het centrum. De beloofde 20 minuten bleek een half uur, beetje ver dus voor mij. 

De kathedraal was indrukwekkend. Vroeg Gotisch en rijk versierd met beelden en ornamenten. Prachtig glas-in-lood, van heel oud tot recent.  Enorm groot, met binnen overal stoelen, waardoor ik me voor kon stellen dat tijdens de vele kroningen van even zovele Franse koningen iedereen die er destijds enigszins toedeed aanwezig kon zijn. 
Geïnspireerd doorLodewijks hint over zijn naamgever Clovis, koning der Franken, die in 496 bekeerd en gedoopt is in Reims, bleek deze Clovis als grondlegger van het Franse koninkrijk overal in de stad te zijn en worden herdacht. De eerste beelden vond ik in de kathedraal, de volgende in het verhaal hierna.